17.

Dedicat haec, Sylvane, tibi venabula Lygdon,

      Nam studia invitus deserit illa senex.

Dum solidum fuerat robur, tua saepe cupressus

      Vrsorum exuvias muneraque ampla tulit.

5

Saepe canum sylvas lustrantem vidit Eous

      Agmine, saepe Hesper, iam fugiente die;

Nunc satis est, annis fessus tristique senecta,

      Si stabulis fures arceat atque lupos.

At tu, dive, senem non unquam mitte tueri,

10

      Per nemora ut tutus pascat, ut ante, greges.