8.

Dum te Tarvisium tenet,

Coryti, altaque moenia,

Dum Nymphas celebras Silis

Et fontes vitrea unda,

5

Quo te scire velim pede

Iuvet scribere carmina:

Nam desiderio tui

Aegra mente laboro.

Interdum aut oculos nigros

10

Causor virginis aureo

Sinu, aut poma latentia,

Cultos culta per hortos;

Interdum timeo tibi,

Dum nimis studio insides,

15

Ne divum atque hominum pater

Obsit numine iniquo.

At nos interea gravis

Vrget febris et enecat

Sitisque insatiabilis

20

Torret pectus adustum.

Iam Germania Caesarem

Ad nos miserat hospitem,

Magni iam trabe Tilia-

Venti straverat undas.

25

Hunc Germana phalanx truci

Pone lumine subsequens,

Bacche, faucibus aridis

Tecum bella gerebat.

Illo me miserum die

30

Febris occupat horrida,

Essem quod stomacho, puto, in-

Suetus talia ferre.

Decussit Boreas fero

Iam flatu arboribus comas,

35

Cauda Scorpius aethere et

Ingens saevit ab alto,

Ex quo corpora languida

Dulcis non reficit quies.

Heu tremor prius imminet,

40

Aestus deinde vicissim,

Cum quaerant penetrabile

Frigus pellere caeteri

Velim praecipitem in caput.