147. ad Nitedulam

Quid circum volitas nocturna Nitedula sepem,

      Fida comes nostri conscia propositi?

Siste parum, carae dum nos ad limina Nisae

      Mittit Amor, tenebras luce repelle tua,

5

Quando ustum ingenti pectus mihi flagrat ab igni,

      Nec vel tantillum luminis inde venit.

Siste procul tamen ipsa, meo ne forte calore

      In flammas abeas tuque, nemusque tuum.