112. ad Antonium Auriam

Magne senex, vasti cui parent regna profundi,

      Serva et aequorei caerula turba chori,

Auria tu dici, seu mavis Doria utrunque

      Convenit, ipse parum tu modo verte notas,

5

Seu, te quod decorent ingentia et aurea facta,

      Sive, quod ex ferro haec aurea secla facis,

Seu, quod sit mater Doris, vel Adorea, certent

      Mille triumphati quae dare serta maris.

Vive senex victor, Neptuni quem decet unum

10

      Fuscina: dum vivent aequora, vive, senex.