48. Isabellae Aragoniae triumphus

Isabella rosas inter dum lassa quiescit,

      Lassa homines dudum, lassa ferire Deos,

Credit eam Venerem, tacitis circumvolat alis,

      Non ausus somnum rumpere matris; Amor.

5

Non tantum tamen abstinuit, quin lumina adiret,

      Hinc ratus ipse novas posse animare faces;

Dumque genas nimis ala premit, somno excita tentat

      Prendere: sed se oculis virginis abdit Amor.