Berardino Rota elegiae 3, 7

Testo base di riferimento: C. Zampese, 2007

Cura dell'edizione digitale: Linda Spinazzè


7. ad Scipionem Ammiratum

Ammirate huc huc, quo te vocat Aegla, venito:

      Non bene cum Musis convenit aula, forum.

Ecquid adhuc vanas lentus teris aulicus horas?

      Felle venenato tecta superba madent.

5

Huc tecum veniat Ninus, nec Cambius absit,

      Tu Cicarelle veni, tuque Maranta veni:

Qui simul hic repetant iterum, MORS VNA DVOBVS,

      Et recolant gemitus tot monimenta mei,

Quorum colloquio statuae, circumque resultet

10

      Porticus, et nostro picta dolore domus.

Huc properent dulces etiam quos deperis ignes,

      Tractet et Idalius mitius arma puer;

Nec non egregium Phoebus comitetur alumnum

      Perque iocum discat villica verba loqui,

15

Atque rosis, quas hortus alit, tua tempora cingat,

      Tempora, quae pridem laurus amica tenet.

Rura colam desertus amans: mihi rura colenti

      Vilescant omnes, quas habet Indus, opes.

Rura quies, pax rura colit, mens nescia ficti,

20

      Purus et intactae relligionis amor.

Rura fides, probitasque colit, rectumque, piumque,

      Nudaque simplicitas, virgineusque pudor.

Saturnus castos fertur regnasse per agros,

      Exempta est dulci tunc fera glande fames.

25

Tunc non securos rumpebant classica somnos,

      Non gladius nostro sanguine tinctus erat.

Nullus adhuc locus insidiis: non taurus aratrum,

      Vincula non pedibus senserat ulla reus.

Nullus erat pecori numerus, nullusve magister:

30

      Nondum tentarat navita avarus aquas.

Quisque dabat Venerem truncus: simul esse licebat:

      Non erat invisa ianua clausa sera.

O tum felices, quibus ultima contigit hora:

      Debuit humanum tunc periisse genus.

35

Quis fuit infausti sceleratus criminis auctor?

      Quis tantum potuit promeruisse mali?

Iuppiter ecquid agis? Per te bona secla ruerunt

      In ferrum, per te totque abiere bona.

Debueras certe sceptris praeferre paternis

40

      Non aequanda ullis oscula divitiis:

Oscula, quae passim blandis surrepta puellis

      Libera lex prisci temporis ipsa dabat.

Tu tibi damna paras. Saturno regna tenente

      Quam variis licuit ludere imaginibus:

45

Nunc ales, nunc taurus eras, nunc aureus imber;

      Praeda erat ardori quaeque puella tuo,

Nec minus interea fumabant thura per aras:

      Sunt et amatori reddita vota Iovi.

Nunc tibi iucundae praerepta licentia vitae,

50

      Nunc variis vetitum ludere imaginibus;

Non licet incautas mentito numine Nymphas

      Fallere: stant quanto regna parata malo.

At nos quid tantum sceleris commisimus, ut non

      Antiqua liceat conditione frui?

55

Vix datur optatas procul inspectare puellas:

      Saevit enim nostro tempore avarus amor.

Et merito, quoniam mendaci credimus hosti:

      Ah, quantum est pueris credere vana fides !