Berardino Rota elegiae 2, 7

Testo base di riferimento: C. Zampese, 2007

Cura dell'edizione digitale: Linda Spinazzè


7. ad Iulium Caesarem Caracciolum

Iuli, quem Phoebus simul, et Cytherea vicissim

      Erudiit, per quem fulget uterque magis,

Etsi nos vario turbat fortuna tumultu,

      Et vetat antiquis ocia tuta focis,

5

Etsi nos trepidis agitat Mars efferus armis,

      Nec sinit Aonias vivere in urbe Deas,

Hincque furens subito populus ruit undique motu,

      Hinc arce aeria flammea saxa volant,

Ipse tamen Veneris puer improbus, ut suus est mos,

10

      Saevius in nostro pectore bella gerit.

Non illum aeratae terrent per compita turmae,

      Non tuba, non socia tela retorta manu.

Ipse habet humano madefactas sanguine pennas,

      Caedibus assuetas, vulneribusque manus.

15

An ne igitur poterit tibi mittere carmina, cui sit

      Hinc Mars, hincque suo semper Amor lateri?