3.

Quo sine me mea vita erras? Quae lustra morantur?

      Tu formosa nimis, tu male cauta nimis.

Non secus ac, terras cum nox tegit atra tenebris,

      Devia per sylvas saepe vagatur ovis:

5

Audiri quae dum sperat, nemus omne querelis

      Implet, et oblitas itque, reditque vias,

Donec balantis vocem lupus haurit, et alta

      Nequicquam pastor rupe sedens queritur.

Scilicet haud tuto Satyris bona forma protervis

10

      Cernitur, et cupidis aurea Nympha Deis.

Turba rapax ruit in Venerem, pavidasque puellas,

      Vt videt, ut flammas capta furore bibit,

Quinetiam cornu fugientes impetit, et mox

      Setigera retinet turpis, inersque manu.

15

Quid tibi cum sylvis? Sylvae mala saepe tulere,

      Haud est digna feris pulchra puella locis.

Exemplo infelix tibi sit Peneia virgo,

      Quaeque amor, et quae mox Pan tibi canna fuit,

Quaeque feras agitans modo Nympha errabat, at eheu

20

      Versa peragratis nunc fugit ursa iugis.

Exemplo orbatae longus Proserpina matris

      Fletus, ab inferno praeda petita Iove:

Rapta subit tenebras, per prata virentia flores

      Dum legit: ah quantum serta dedere mali.

25

Sed tibi si tantum cordi latebrae, nemus, umbra,

      Si tibi erunt tanti retia, lustra, ferae,

Ipse gerens amites humeris, et spicula dextra,

      Decipiam volucres, conficiamque feras;

Ipse comes grati veniam pars magna laboris:

30

      Elysium tecum Styx erit atra nemus.

Interea Dea sylvipotens, cui talia curae,

      Tuta sit auxilio fac mea Nympha tuo.

At si rumor erit praeter mea vota sinister,

      Sit precor illa obitus nuntia fama mei.