184. Iulio Stuphae

Iuli Stupha, atavis insignibus edite, et amplis

      Praedite divini dotibus ingenii,

Vsque adeo tibi me percepit cum tua rara

      Virtus, tum vultus gratia, et eloquium!

5

Vt nisi diversa studiorum mole gravarer

      Assidue, et curis tristibus opprimerer,

Solum te Latia solum nostra te Thalia

      Nunc prosa loquerer, nunc numeris canerem

Quin etiam Argolicis te compellare Camoenis

10

      Auderem, tibi sunt si magis illae animo,

Quamquam Seu Grece, seu Thusce, sive Latine

      Exiguum quiddam est, quod scio, vel nihilum,

Sed nec voce mea, ne laudatoribus istis

      Musarum, et Phoebi tam tibi diti opus est.

15

Cur te ergo haec, dices, ad me? Cur? Ni quod egeni

      Munera saepe solent mittere divitibus?