149. Iulius Stupha ad Benedictum Varchium

Immerito ad coelum quod me, doctissime Varchi,

      Carmine cum Thusco, tum Latio extuleris,

Quas possum certe, sed non quas debeo grates,

      Quasque velim memori pectore solvo tibi.

5

Parcius ipse tamen posthac laudare memento,

      Aut alios, qui me plus meruere, cane.

Quamvis quae nimio de me prolaxus amore

      Dixisti, pro monitis sunt mihi non meritis,

Vtque tuis sim par hortatibus, ipse profecto

10

      Conabor, si mi faverit ipse deus.

Nulla dies certe nobis oblivia ducet,

      Meque tui, dum vivam, arguet immemorem.

Tu modo perge tuum Permessi ad flumina Iulum

      Ducere, et Aoniis, obsecro, siste iugis.