135. ad Dominicum Venerium

Quis non miretur non firmo in pectore, firmum

      Iudicium, ingenium, consilium, eloquium?

At quo debilior, quo carcer tenuior extat?

      Hoc magis ad superos aufugit ipse animus,

5

Atque ibi terrena tanquam compage solutus,

      Divorum aspectu, atque alloquio potitur,

Quare ego, Veneri clarissime et optime, nondum

      Constitui tibi utrum gratuler, an doleam.

Sed cur non grater cui, tantum a robore mentis

10

      Quantum a non valido corpore abest, superat?

Gaude igitur tua damna, et te solare iacentem,

      Quod coelo, atque deis vivus adhuc frueris.