133. ad Franciscum Mendotium Cardinalem

Mendoti, quo nil sincerius, ubi mage verax,

      Nec coelo quod sit gratius orbis habet,

Quandoquidem stirps clara atavum prolixaque dona

      Fortunae ac summo proximus est gradus,

5

A studiis non te potuere abducere nostris

      Divini functum muneris officio;

Nam modo Aristotelis, divi modo scripta Platonis

      Assidua excoluis nocte dieque manu;

Macte vir ingenio, macte et virtutibus, una haec

10

      Vna, inquam heroas ducit ad astra virtus.