103. invidiae

Si mihi tam praesens fuerit vitare periclum,

      Et fugere intrepido crimina ficta pede,

Detersa ut tandem falsi caligine saeva, et

      Perfidia, verum fulgeat atque fides.

5

Non modo dira aconita tibi, spargamque cicutas,

      O dea, quae sylvas, antraque nigra colis,

Verum angues, hydrosque feros, tristeisque colubros

      Mactabo innocua noxia sacra manu.