66. de Fesuleo monte

Illa eadem et patrio divos expellere regno,

      Et potuit quod vis aggredi inulta nefas,

Quae tibi tot nemorumque comas, totque undique honores

      Abstulit immiti caede, nefanda manus.

5

Quis metus, o Nymphae, quis nos tunc alta tenebat

      Antra dolor, vestris Marte furente iugis?

Heu, videor passim saevas audire bipenneis,

      Saxaque lugubri reddere voce sonos.

Ceduntur sedesque avium, latebraeque ferarum,

10

      Aequanturque deum templa perusta solo;

Et poterit quisquam tanti dispendia damni

      Aspicere, aut siccis perlegere ista genis.