16. ad Petrum Tolentanum

Quod tam suspensa iaculatus fulmina dextra

Iuppiter aetherei summo de vertice coeli,

Innocuos toties certos libraverit ictus

Culminibus, templisque suis ac principis alti

5

Turribus excelsis vanos iniecerit ignes,

Omnia terrisono, sed inani murmure miscens,

Nil aliud nobis voluit pertendere, quamquam

Credere portentis, operamque impendere monstris,

Relligione pia patrum, sanctisque vetamur

10

Legibus, ut nosti bene tu, doctissime Petre,

Quamquam nec ferrum, Cosmo regnante, nec ignes,

Nec vanas timuisse minas, bellive tumultus,

Vndique qui frustra toties iactantur inanes

Principe laeta suo nec non tutissima veri

15

Auxilio confisa Dei, Florentia debet.