Tanto carmina, 3

Testo base di riferimento: G. Monticolo, 1890

Cura dell'edizione digitale: Tiziana Brolli


3. Domino Muxato poetarum poete propter
prosulam monentem forte aliud quam iustum rescribitur
per metrum iambicum trimetrum et dimetrum

O magne magnos inter et felitior

Virtutibus quam panditur,

Muxate, vatum principatu clarior

Quam plena luce Cinthia,

5

Vltra mereris laude sublimarier

Quam sit modernis traditum.

Comes tibi sit longitudo temporum

Et concupitis affuas,

Nec corrigenda misceantur actibus

10

Nec horreas ob Eacum.

Ducis peregi iussa mittens parvuli

Tibi saporis carmina

Vt spreta que ducalis icerat manus

Remorsa me calumpnient.

15

Audivit ipse letus ubi carpitur

Cesura tercii pedis

Ni longa sit, licet dea licencier.

De quo dee regratior

Et curiale dogma spondeo sequi

20

Parens inbenti sanius.

Vidi seorsum quo gravarer acrius

Ni prosa deviaverit

Monens cavere me quid egerim "ducat"

Ponens ut nunc hic ponitur

25

Sed nostra salsis verba de paludibus

Inusitata regiis

Ad Vraniam vel sorores ipsius

Deducta palent primitus;

Vident ibi nam tullianis omnia

30

Depicta Tempe floribus

Et audiunt iocunda sacri murmura

Fontis caballo conditi

Cibosque cernunt per ministros Palladis

Viris datos capacibus.

35

Ramosa virtus quadrupes hic pullulat

Qua vita fit beatior,

Sed cum domesticaverint se regia

Vatis, fugato pallido,

Sument vigoris pauluilum. dicet "ducat":

40

Non sum quod esse remini;

Inflectit en me prima coniugatio,

Sed alterum vult terciam.

Vos imperatis, optio vel altero

Fit; indicans ego fui;

45

Rex regnat archos, imperator imperat,

Sic "dux ducat" nos dicimus.

Nam dux ducavit usque tunc quinquenio

Equante lustrum tempore.

"Ducis" propago docta patris tempora

50

Ni rapta serrat ut "sopor";

Aut uniatur dictioni dictio;

Quandoque nam mutabitur,

Hortata dictionis est mutatio

Mutationem carminum.