33. ad Marcum Antonium Fiducium
Inclyte magnanimi scribarum gloria coetus
Compater, Vtinei decus et pia cura senatus,
Cuius sancta tuo decretaque gestaque scripto
Eripis interitu seclis memoranda futuris:
5
Cum mihi non liceat per dura negotia curam
Hanc gregis assiduam commissi tendere ad urbem,
Mordacesque animo si sint expellere curas
Dulcibus alloquiis nec mentis gaudia coram
Impartire tibi, statui mea vota camoenis
10
Demandare modis, ut te exarata legentem
Officiatque magis, maioraque gaudia nobis
Cura minorque, bonos, ut fit cum affamur amicos,
Quam mihi das veniam semper veterisque dedisti
Iure sodalitii primis quod floruit annis,
15
Ergo libet paucis rationem reddere vitae.
Quae procul a patria variis agitata procellis
Denique ut in portu natali sede quiescit
Vt grateris amiculo, ubi omnia libera novis
Et laetere tua nostris meliore; secunda
20
Quae fortuna tibi, nam nos graviora ferendo
Securam atque hilarem tranquilla per otia vitam
Degimus, et variis iactati fluctibus aestus,
Nec formidamus rapidis nec mergimur undis.
Vivitur et proprio, sic nos iuvat esse libenter
25
In regno, ut melius nusquam, nec lautius unquam;
Nam mihi liberius vivendi tuta potestas
Curandique gregis datur hic, quam nulla reclusum
Saltibus irriguis hortis pratis et amoenis
Vicini pecoris contagia laedere possint.
30
Denique avaritia misera ambitione nec ulla
Vexamur simili quin mens sit libera peste.
Sic labor hicce iuvat, sic me, quo fungor, amice,
Cura ministerii, ut numquam non verser in illo;
Non superest rerum, nec defit copia nobis
35
Plurima, quae vitae mortalis postulat usus.
Non vires animi cupio, non corporis ullas,
Si facit hoc ad rem, et conducere forte videtur.
Pacem cuncta domi retinent, discordia nulla,
Nullaque cum quoquam contentio, causave, lisve.
40
Quid quaeris Regem ne putas magis esse beatum?
Quid? Rides? Curo quae sunt curanda, nec ullum
Tempus abire sino nostri sine muneris usu.
Nil ego Fortunae permitto, cetera divis
Lucis in exortu, quae sunt effusa repente
45
Surgimus ad solitum mane hoc dum forte laborem,
Carmina nondum ulla nobis descripta papiro
Consule, amice boni, aut si iusint errata resarci.