59. ad Vincentium Parpaliam

Cras, o PARPALIA, ut soles, parabis

Elegans mihi prandium, tuisque

Conditum salibus, facetiisque;

Nam quo tempore me febris, malusque

5

Tentavit lateris dolor, misello

Nil primoribus ex eo labellis

Fas fuit tetigisse, quod palato

Gratumve accideret, foretve alendis

Aptum viribus: hinc eas, et ipsum

10

Corpus perdidi, et umbra inanis esse

Iam mei videor. Tuo lepore

Si tamen dabitur frui, tuisque

Interesse epulis frequenter, aestas

Ante quam veniat propinqua, fiam

15

Ex macro, invalidoque fortis, atque

Turdo obesior, uva quem voracem

Diu nutriit, aut oliva pinguis.