40. ad Hieronymum Turrianum
de Ioanne Petro Carapha cardinali

Quid piae valeant preces, benignas

Vt Dei penetrent supremi ad aures,

Disce, candide TVRRIANE, Febris,

Et saevus lateris dolor misellum

5

Tuum Flaminium furore tanto

Invasere, magistra ut ars medendi,

Et quisquis levat aegra membra succus

Cederent. Capiti meo imminebat

Mors nigris tenebris operta: honorem

10

Supremum mihi funeris parabant;

Infandum veteris sui clientis

Cum casum miseratus ille magnus

CARAPHA, Italiae decus CARAPHA,

Ad caelum geminas manus tetendit

15

Multis cum lacrimis Deum salute

Orans de mea; et ecce acerba fugit

Febris, et lateris dolor; refectae

Vires; et teneri mei sodales

Cantu, et laetitia graves querelas

20

Mutarunt lacrimasque. Amice dulcis,

Dic laudes superum benignitati

Pro vita mihi restituta; et, aura

Quod vescor placita, quod alma pulchri

Solis lumina cerno, id omne magni

25

Acceptum precibus refer CARAPHAE.