23. ad Bartholomaeum Riccium

Ah iam rumpe silentium, iocose

Olim, nunc nimium severe RICCI.

Num tu sic veterum flagras amore,

Vt Tulli puta Caesarisque, vivos

5

Vt iam pro nihilo putes amicos?

At hoc Tullius improbat, iubetque

Te sui cupidos habere caros,

Nec solum cupidos sui, sed omnes

Quos virtus aliqua, probique mores

10

Adiunxere tibi. Sed heus, amice,

Quid rerum geritur; notare pergin'

Quidquid ad proprie, eleganter, apte

Loquendum valet? id beare lingua

Nos praedivite, id est Latinitati

15

Suos reddere pristinos honores.

Quare per Ciceronis, et Terenti

Manes te rogo, perge, finibusque

Pelle barbariem Italis, Latinae

Linguae te veneremur ut patronum.