14. ad Donatum Rullum

Quid, o RVLLE, sodalium tuorum

Spem ludis toties? ego, Priulus,

Stella, Parpaliasque, Madiusque,

Omnes denique te putaveramus

5

Danduli comitem esse, ut ambo eratis

Nuper polliciti: sed ille cum te

Non adduxerit, haud profecto scimus,

Plusne laetitiae, an doloris eius

Adventus ferat. Illum adesse multum

10

Laetamur; sed abesse te dolemus

Tantum, ut gaudia diluantur ipsa

Valde tristitia. Veni ergo tandem,

RVLLE care, cupite, nosque amicos

Maerentes hilara tuo lepore;

15

Quodque ab officio lucratus es iam

Cognomen tibi pluris aestimandum

Thesauris Arabum, Indiaeque gemmis,

Id tu si retinere vis, amice,

Cave, durus, et asper esse pergas.