45. ad Ludovicum Canossam

Rogas ut veniam, CANOSSA, ad agri

Tui delicias, et eleganter

Describis mihi prata, villam, et hortos,

Et fontem, et fluvium, nemusque opacum.

5

Haec sunt maxima, maximeque possint

Quemvis allicere: at nihil profecto

Me tuo magis allicit lepore,

Et tua bonitate singulari;

Queis ita afficior, patrone magne,

10

Vt tunc denique vita cara, dulcis,

Vitalis mihi sit, tuis adesse,

Cum possum, alloquiis, daturque tecum

Coenare, et legere, et deambulare.

Ergo, si mihi di favent, omissis

15

Curis omnibus ad tuum volabo

Garzianum, ubi primum amabilis lux

Rebus reddere coeperit colorem

Die postero. Interim valebis.