41. ad Petrum Viperam

Fortunate senex, senex beate,

Quo te carmine praedicare possim?

Est domus tibi parva, sed supellex

Munda, lectulus elegans, tabellae

5

Quae suis oculos vel eruditos

Figuris teneant, cubiculumque

Ornatum satis, et satis librorum

Magna copia, qui bene, ac beate

Docent vivere, mensa pura, victus

10

Simplicissimus. Est tibi fidelis

Minister, vetulus sodalis idem,

Qui cum fallere tempus, et iocari

Soles suaviter; est enim facetus

Senex, blandus, amabilis, disertus.

15

Haec ad commoda tam beata magnum

Adiungit cumulum hortulus venustus,

Quem vel Corycius senex agello

Suo praeferat, omniumque dicat

Pater Nausicaae hortulorum ocellum.

20

Adde, quod viridis tibi senectus,

Quod mens candida, candidique mores:

Quod sestertia quinque ab Vrbe missa

Sunt satis tibi singulos per annos.

Abest ambitio, timorque leti,

25

Et quidquid miseram facit senectam;

Nam Deo pietas amica, vitae,

Et morti bona cuncta pollicetur.

Fortunate senex, senex beate,

Quo te carmine praedicare possim?