30. ad Dominicum Saulium

Quod virtus tua maxima invidorum

Telis obiicitur, dolere, SAVLI,

Numquam desino pro meo vetusto

In te amore, tuaque perpolita

5

Doctrina, et bonitate singulari:

Idem gratulor intuens tumultu

In tanto placidam tuam quietem,

Dum mente intrepida impetum furentis

Fortunae toleras. Sed ipsa tandem

10

Innocentia vincet; et repulsis

Cernes criminibus tuam micare

Famam, ut nubibus hinc et hinc fugatis

Sol ardet radians nitente luce.