27. ad Adamum Fumanum

Cum, FVMANE, tuus, meusque nuper

Scripsisset mihi Turrianus, omnes

De tua medicos salute parvam

Iam spem habere, dolor meam occupavit

5

Sic mentem, ut fugeret quies ocellis,

Nec flendi modus ullus esset. Ergo

Tam bonum mihi mors acerba amicum,

Prima surripiet iuventa? amicum,

Quo nec candidior fuit, nec alter

10

Erit; cui dederat loqui rotundo

Ore pulcher Apollo, sive Graecos

Versus conderet ille, seu Latinos.

Haec, et quae dolor improbus querenti

Suggerebat, amice, sum locutus,

15

Vix parcens superis. Sed ecce laeta

Venit littera nunc, tuae salutis

Felix nuntia, qua meum revixit

Cor, ut flosculus igne semiustus

Solis, quem reficit benigna Luna

20

Rore frigidulo. Nec ulla mater

Natum depositum videns deorum

Dono restitui, magis triumphat

Gaudio. Bone Iuppiter, benigno

Quem tu numine ianua rapacis

25

Nunc Orci eripuisti, eumdem eodem

Serva numine plurimos in annos.