19. ad Marium Bandinum

Quod sum pollicitus tibi, futurum

Me tecum cito, id exsequar diebus

Paucis, si mihi faverint benigni

Caelites: reliquom est, ut ipse in urbe

5

Interim maneas, agellulumque

Tuas delicias sinas valere,

Vsque dum veniam, tuoque dulci

Fruar colloquio, facetiisque.

Nec Germanicus absit, ille bellus,

10

Et doctus puer, optimoque patre

Dignus filius: hic mihi trecentos

Versus Maeonidae volo Maronis

Explanet varia locutione.

Tu Germanica bella, Caesarisque

15

Narrabis mihi clara facta, quorum

Ipse non quotacumque pars fuisti:

A me carmina Davidis, Tridenti

Expressa accipietis; et iuvabit

Hymnos dicere versibus Latinis.

20

Decem continuos dies manere

Tecum cogito; eaque lege tantum

Vtar hospitio tuo, morari

Ne plus quam volo, sit mihi necesse;

Quod iam praemoneo, satis superque

25

Amoris violentiam, impetumque

Tui cognitum habens. Sed audi, amice,

Quam bonam hospitibus bonis Homerus

Legem sanciat: Hospitem caveto,

Hospes, neve manere, neve abire

30

Cogas: in vitio pari est uterque,

Vrgentem remorans, morantem adurgens.

Hoc viros decet elegantiores

Praeceptum memori tenere mente,

Nec umquam violare. Tu, venuste

35

MARI, dum venio, vale, meoque

Fratrem nomine candidum saluta.