15. ad Iacobum Peregrinum

Iucundissime amice, cras Tridento

Discedam cupidus tui videndi:

Verum ut commodius loquamur, et ne

Interpellet amicus hic, et ille,

5

In tuo volo te Povilliano

Convenire. Videbis ipse, ne quis,

Linum praeter, ibi adsit: hunc adesse

Non solum, PEREGRINE, non recuso,

Sed summe cupio; est enim modestus,

10

Et doctus iuvenis, mihique amicus

Quam qui maxime. Item cavebis illud,

Ne convivia sint Apiciana.

Adsint pullus, et haedus, et recentia

Ova, illique sales tui, quibus nil

15

Vsquam salsius, elegantiusve est.

Haec si, inquam, affuerint, tuum sodalem

Iucunde accipies, nimisque laute:

Nam convivia sumtuosa peius

Morte vito: iocos, facetiasque

20

Sector mirifice; tuasque regum

Verbis praefero collocutiones.

Haec ex tempore carmina exaravi,

Cum Morilla repente, si quid ad te

Vellem, quaereret: at brevi, favente

25

Deo, plurima seria, et iocosa

Coram. Nunc vale, et optimam sororem

Meo nomine plurimum saluta.