14. ad Donatum Rullum

RVLLE candide, et omnium virorum

Humanissime, quos abhinc trecentos

Annos Appula terra procrearit,

Quod me perpetuis, meosque amicos

5

Iuvas officiis, tuaeque semper

Domus hospitium mihi est apertum,

In hoc eximiae benignitatis

Clarum das specimen; tibique grates

Ago, maxime, maximas, amice,

10

Tantis pro meritis, agamque semper,

Atque habebo; referre namque, ut opto,

Nec licet modo, nec licebit umquam.

At quod nuper amore nostri es ausus

Tentare, et facere aeque amanter, ac si

15

Tibi filius, aut pater fuissem,

Id vero et mihi, et omnibus videtur

Tam magnum, ut tibi debitas referre

Non possim, aut agere, aut habere grates;

Non si quidquid ubique gratiarum est,

20

Habere, atque agere, et referre possim.