8. ad Galeatium Florimontium Philalethem

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

Est brevis via, saepiusque dicis,

Cras ad vos veniam, boni sodales;

Nec venis tamen. An putas licere

5

Amicis dare verba? nos pudendum,

Et contra officium, tuoque bello

Id cognomine prorsus arbitramur

Indignum. Hoc nisi vis inepte abuti,

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

10

Remiges Ithaci vagantis olim

Lotos detinuit Libyssa in ora,

Vt mulctralibus haeret usque et usque

Musca lactis amore: te, beate

Senex, quae retinet domi voluptas?

15

Ecquid delicias tuae Suessae

Praefers deliciis meae Casertae?

Deliras, GALATEE, nam Suessa

Longe pulchrior est amoeniorque

Campanae regionis hic ocellus;

20

Quem Iocis comitata, Gratiisque

Venus, posthabita Gnido, Paphoque,

Semper incolit, et suos amores,

Suas delicias fatetur. Ergo

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

25

Hic sol splendidius nitet, Favoni

Spirat mollius aura, suaviorem

Fert rosam, et violam benigna tellus:

Hic est dulcior uva, dulciores

Ficus, et pepones: oliva bacas

30

Non solum patriae tuae, sed ipsum

Venafrum superare gaudet. Ergo

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

Ecce caseolos tibi recentes,

Atque haedos geminos Hyella donat,

35

Formosissima caprimulga, Pani

Non impar caprimulga, sive cantat,

Seu levi calamo terit labellum.

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

En hospes meus, optimus Caserta,

40

Quo Campania terra gloriatur,

Iam desiderium tui morantis

Nequit ferre; puella sic amantem

Votis, ominibusque, lacrimisque

Absentem vocat. Ah tuum Casertam

45

Ne, quaeso, cruciare perge. Sed iam

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

Is quidem impatiens morae molestae

Ad te iam properasset, aegra membra

Ni vis debilitaret ipsa morbi:

50

Et tu tam diu abesse sustinebis?

Qui sola potes allocutione

Febrim pellere candido sodali.

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

Non Phoebus, mihi crede, filiusve

55

Phoebi cantibus hunc levarit, herbis

Aut salubribus, aeque ut ipse vultu

Iucundo, et lepida dicacitate.

Ergo si tibi cura cari amici est,

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

60

Te vocat domus ipsa, quam solebas

Iocis, et salibus, facetiisque

Tuis exhilarare: te loquaces

Lymphae, te vocat hortulus venustus,

Tuae tam memor irrigationis,

65

Quam lactis memor est tenellus infans.

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

Non pandunt nitidae rosae per agrum

Formosos calathos, hiare tardant

Flores luteolique, caerulique, et

70

Albi, et purpurei; suos honores

Agellus tibi scilicet reservat.

Huc ades, GALATEE, quid moraris?

Si venis cito, carminum libellum

Ostendam tibi, quem legens putabis

75

Te vesci ambrosia, et tibi repleri

Ora nectare. Sin mea procellae

Ferunt irrita verba, mox iambos

Exspecta horribiles, amariores

Felle, absinthio, et omnibus venenis,

80

Quotquot Thessala nutrit ora, quotquot

Ponti terra creat. Sed eia age eia

Huc ades, GALATEE, quid moraris?