Marco Antonio Flaminio carmina 1, 31

Testo base di riferimento: M. Scorsone, 1993

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


31. ad Caesarem Flaminium

Caesar aeterno mihi iuncte amoris

Vinculo, immites aditure mecum

Non modo Hyrcanos, Erebi sed atra

Regna profundi;

5

Ne mihi pulchros Ligurum recessus,

Neve Campani memores venusta

Rura Sebethi, aut placidas amoeni

Tiburis arces.

Ipse nil docti patriae Catulli

10

Comparo; hic vivam, et moriar beatus:

Hac mihi toto nihil est in orbe

Gratius urbe.

Tu ferax vatum generosa tellus,

Hospitum nutrix et amica, vatem

15

Hospitem sese tibi dedicantem

Candida nutri.

Vos lares dulcis patriae valete;

Non enim possum miseras videre

Civium pugnas, gladiosque fratrum

20

Sanguine tinctos.

Vos tamen semper mea mens amabit,

Me licet Parcae rapiant ad orbem

Zona quem Solis dirimit corusco

Torrida ab igni.