Giuseppe Sporeni carmina 3, 50

Testo base di riferimento: Maria Alessandra Romanelli, tesi di laurea Università degli studi di Padova, 1979-80

Cura dell'edizione digitale: M. Rossi


50. exhortatio ad ingenuum adolescentem
Nicolaum Tursium ut iam immitem amicam destituat

Disce quid insanae prosit servire puellae

      Et crudele pati servitium dominae:

Nam modo qui fueras felix, in amore recumbis

      Et coram irata spretus amante gemis,

5

Factus et es stulti communis fabula vulgi

      Et populus de te dicere quaeque potest.

Iratam demens sequeris quocumque puellam

      Ibit et ancillae fungeris officio,

Sive paret velis Scyticas equitare per undas,

10

      Sive petat regnum classe, Corinthe, tuum,

Sive Paraetonii transcendat littora regni

      Et posita in Phariis lumina verticibus

Antiquosque lares Aegypti et Phasidas undas,

      Seu petat Ausonio Bactra subacta Iovi,

15

Vel qua Scylla fero rapidas vomit ore procellas

      Caerulaque aequoreis membra tegit canibus,

Rupis et Aetneae mansura incendia semper

      Et fluidas multo rore Charybdis aquas.

Denique si Eoos penetraret remige fluctus

20

      Titonique iret coniugis ad thalamos

Fis comes et dominae servas vestigia durae,

      Nec tibi longa nocet, sit via longa licet.

Sic etiam aequorea Polyphemus Doride natam

      Per Siculos agros saepius egit amans

25

Sicque per Aemonios Phoebus Peneida campos

      Posset ut optata solus amante frui;

Et qui crura suis humeris gestabat amicae,

      Hylaeis demum laesus arundinibus;

Ipsaque dilectum vocalis nympha per agros

30

      Aonios puerum saepe sequuta fuit.

Horum, dic quaeso, sequeris vestigia: dic si

      Illorum exemplo nocte dieque gemis

Crudelem sperans tandem placare puellam;

      Quin etiam domina liberiore frui

35

Falleris et frustra tentas lenire dolores

      Et placare ferae saevitiam dominae.

Nequiquam, heu, durae iactas convitia sorti

      Et clamas genibus numina supplicibus:

Nam tibi perpetuas praedixit saga querelas,

40

      Conscia Circaei saga ministerii,

Idalii posthac pueri si castra sequaris

      Et des foemineo colla subacta iugo,

Tristiaque adversus nuper dedit omnia bubo

      Et strix infaustum detulit augurium.

45

Quare iam cesses posthac ardere puellas:

      Durior est humili semper amica viro.