90. in festo d. Nicolai elegia

Vos procul immites, procul hinc, procul ite profani,

      Nulla adeat mecum sanguinolenta manus;

Orgia nocturnis non vocibus ulla parantur,

      Nec strepit in nostris concita Baccha sacris.

5

Mitia vota paro, puer at puer indole miti

      Huc accede; tibi ianua nostra patet,

Vel quae perpetuas digna es servare favillas

      Tegmine Vestali casta puella veni,

Haec est festa dies, fausto numeranda chelydro

10

      Fulgida Nicolaeos qua super astra volat.

Haec est alma dies et lux optatior illa

      Qua tulit astrigenam nobilis Ida Iovem,

Haec nobis celebranda venit, procedite bini

      Et duce me comites templa subite pii.

15

Sed prius intactis conspergite tempora limphis

      Fertque Cecropiis cerea dona favis;

Ipse vaporiferam retinebo thuris acerram

      Sacraque festiva mystica fronde tegam

Et tholus Attalico nobis fulgebit amictu,

20

      Mygdonii divum marmoris ara geret.

Templa Corinthiaco radiabunt fulta metallo

      Qualia non fuerant, alma Diana tibi.

Tum vero pariter proni clamabimus omnes,

      Hos sonitus alto murmure lingua dabit.

25

Inclite Nicoleos nivea redimite corolla

      Huc ades; iste tibi nunc adoletur honos.

Sancte veni, sed qualis eras quom regia coeli

      Sustulit angelicis te pater alta bigis,

Sancte veni properans, nos te tua turba precamur

30

      Numine sed solito non sine sancte veni.