17.

Hic quoque ni refugis, Charitum mollissimo possum

      Ora tibi, et dulces mille referre iocos,

Meque sinu ut teneant blando, digitoque procaci

      Incitet ut morsus illa vel illa leves.

5

Illa mihi collum niveis affusa lacertis

      Applicat, haec epulas fida ministra gerit.

Tum varios sternunt ignoto gramine flores,

      Spirat composito molliter aura toro.

Nulla † moestam derivant gaudia mentem,

10

      Nec caeli prae te regna tenere iuvat.

Verum audita mihi, Parcae fatalia nentes

      Dum volvunt certa mollia pensa manu

Accipe, teque alto prognatam sanguine Regum

      Fortunae scopulos trasiliisse puta.

15

Cuius adhuc tenero vicisti sola furorem

      Pectore, tot saevis exagitate malis.

Vix bene prodieras dias in luminis oras,

      Exul cum tristi cogeris esse fuga.

Expulsum fatis regno comitata parentem

20

      Flexisti primis barbara corda sonis.

Hic deformatos fraterna morte penates

      Deflesti exectis ante sepulcra comis.

Funeris hoc tibi tamquam late vulnus adactum

      E nostro poterit discere quisque rogo,

25

Cui tumulum moerens flatuis frondente sub umbra,

      Cum fuerim vestrae pars quotacumque domus.

Purpureosque addis flores, et turis honorem,

      Quicquid et e gleba divite mittit Araba.

Quique olim inscripto nectebat gemmeus auro

30

      Cervicem, exiguas nunc quoque Millus habet.

Nunc, si vera monent Divae, properantibus horis

      Vltimus errorum iam tibi finis adest.

Effluxere tibi, effluxere incommoda tandem,

      Ipseque lux properat candidiore nota,

35

Cum tibi splendenti procedens Noctifer ore

      Coniugii felix candida vincla ferat.

Gonzagae magno quo iuncta Aragonia virgo

      Optati capias regna superba tori.

Quodque magis placeat; tanti tibi nominis auctor

40

      Caesar erit, votis annuit ille piis.

Mincius assurget nitidis largius undis,

      Aequoraque elatis cornibus alta petet.

Eridanusque pater taeda tumefactus herili

      Certabit magno caerulus Oceano,

45

Excitae toto properabubt flumine Nymphae,

      Et quaesita imo gurgite dona ferent.

His fluet ad taeda Satyrorum mixta iuventus,

      Et molles ducent lata per arva choros.

Tunc vos unanimes ac dextro sidere iunctos,

50

      Ne pigeat placidi iura subire tori.

Non istuc satis est, pariter sudate medullis

      Omnibus, et vobis mutuus afflet Amor;

Vtque tenax hederae truncum vis alligat arcte,

      Et torto serpens implicat usque pede;

55

Sic vos corporibus, nexis haerete lacertis,

      Nec liceat quamvis te explicuisse velis.

Dignaque coniugio tali date pignora terris,

      Antiquum ut revocent Italia regna decus.

Evinctumque scelus iaceat sub nocte profunda,

60

      Et passim rivis vina iocosa fluant.

Tu vero, Regina, modum iam pone querelis,

      Et tristi cessent imbre madere genae.

Ecce tibi comitum series efffusa per agros

      Texit odoratis florida serta rosis.

65

Et secum meditata toro iam carmina promit,

      Iam quatit accensas fax tibi laeta comas.

At cum maternos invises nupta penates,

      Hic ubi sunt viridi nostra sepulchra solo;

Ante meum praefata rogum mox dicito: Amoris

70

      Exiguo huic cineri nunc quoque sensus inest.

Dilectae lacrymas deinceps sic pelle catellae,

      Vt tibi non omnis diffluat ex animo.