14. de Clemente VII Pontifice Maximo
Sidera dum repetit Clemens, terrisque relictis
In sibi iam parta collocat arce pedem,
Subducunt caelum nubes, et nocte coorta
Proluvies foedis imbribus arva premit.
5
Caeruleus tumido Tiberis caput abdidit alveo,
Et formidatis flumina laxat aquis.
Scilicet et fluvios dolor attigit, ipsaque funus
Certatim ducunt moesta elementa novum.