26.

Dum te blanda tenent aestivas rura per umbras,

      Deliciis nimium rura beata tuis,

Ecqua tui mea lux tangit te cura poetae,

      An meus e toto pectore cessit amor?

5

Cessit amor certe: soliti cessere calores:

      Absentis meminit nulla puella viri.

Non ita concussae versantur in arbore frondes,

      Cum gravis adversum verberat aura nemus;

Quam facile instabilem permutat femina mentem,

10

      Exclusus queritur, qui modo carus erat.

Non sic Penelope, non sic Capneia coniux

      Antiqui meruit temporis esse decus.

Altera defuncti moerens ad busta mariti,

      Noluit abrepto vivere sola viro.

15

Altera bis denos potuit durare per annos,

      Dum cupidos cauta detinet arte procos.

Femina nunc varias tantum connectere fraudes

      Novit, et in nulla certa manere fide.

Quid queror haec demens? durae procul ite querelae,

20

      Ite: decent tristes tristia verba viros.

Laetus ego, hos neque enim sequitur mea Gellia mores,

      Mutare incertos nec solet illa toros.

Quin et mansit amor: soliti mansere calores:

      Absentis meminit nostra puella viri.

25

Multa tamen timeo: tu multa ignosce timenti.

      Hei mihi pars nostro nulla timore vacat.

Ah quoties vereor, dum picta per arva vagaris,

      Dum rutilae texis florida serta comae,

Ne ruat e summis in te Saturnius astris,

30

      Sisve alii cui vis grata rapina deo.

Pressit Amymonen mediis Neptunus in arvis,

      Dum premeret summum virginis urna caput.

In mediis Io campis perpessa tonantem est,

      Horridaque hirsuta cornua fronte tulit.

35

Hinc quoque tartareo raptam Deoida curru

      Abstulit infernus in sua regna pater.

Sidonis errabat nitidos Europa per agros,

      Cum medium ficto per mare vecta bove est.

Non tamen hos tantum causantur prata timores:

40

      Hei mihi quam multos dat quoque silva metus.

Hic habitant satyrique, et agrestia numina Panes,

      Et timor errantum Faunus Hamadryadum.

Hic versa in virides Daphne peneia frondes,

      Hic fera mutato Parrhasis ore fuit.

45

Hic et semicaper spreta Nonacrius Aegla

      Arcadicae forma virginis incaluit.

Quod si tecum iisdem pariter versarer in arvis,

      Et domus unanimes clauderet una duos,

Non ego caelicolum fraudes, non furta timerem:

50

      Vndique me socio Gellia tuta fores.

Si versa est Daphne, sicula Proserpina ab Aetna

      Si vecta est stygiis in nova regna rotis:

Quid mirum? facile est deceptas fraude puellas

      Fallere, nullius quas tueatur Amor.

55

Ipse ego perpetuo tecum mea vita manerem:

      Sic possem nullos extimuisse deos.

Saepe pererrabat tacitos Atalanta recessus:

      Tuta tamen fido Mimalione fuit.

Cingeret obsessos seu curva indagine colles,

60

      Seu cuperet saevas cominus ire feras,

Haerebat lateri semper comes ille, nec unquam

      A domina lato longius ungue fuit.

Ergo huic non summi fraudes nocuere tonantis

      Inque suo nullos sensit amore dolos.

65

Sic ego per silvas tecum, et per prata vagerer:

      Grata essent sine te gaudia nulla mihi.

Nunc pariter nitida recubare iuvaret in umbra,

      Et capere in viridi somnia grata toro.

Nunc pariter nuda fontes invadere sura,

70

      Torrida dum siccus finderet arva canis.

Saepius in silvis lepores captare fugaces,

      Et volucres fictis fallere carminibus.

Saepius in denso convicia dicere luco,

      Et madidas verno flore ligare comas.

75

Saepius umbroso choreas ductare sub antro,

      Cum daret agrestes tibia pulsa sonos.

Ah quoties tales inter mea Gellia lusus

      Iniicerem cupidas in tua colla manus,

Dulciaque e roseis furarer basia labris,

80

      Basia mi cunctis anteferenda bonis.

O niveam, siqua haec referet mihi gaudia, lucem!

      Gratior optatis non erit ulla meis.

Semper Erythreis signabitur illa lapillis,

      Semper erit sacros inter habenda dies.

85

Nunc, quoniam tecum me non licet esse, caveto

      Mutuus extincto ne cadet igne calor.