Giovanni Cotta carmina, 9

Testo base di riferimento: M. Scorsone, 1991

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


9. ad Calorem fluvium

Ocelle fluminum, Calor, Calor pulcher,

Calor, bonarum cura amorque Nympharum,

Quem, caerulum fovens caput sinu blando,

Montella secum amore vincit aeterno;

5

Dic, o mihi amnis conscie, anne nunc forte

Pulchra illa, simplexque adeo et omnibus felix

Soluta curis, mea Rubella per ripas

Tuas oberrat? et vel ex odoratis

Pingit corollas floribus, vel in densa

10

Sylva sibi suavi sopore blanditur?

Anne potius cum aequalium choro ludit,

Qua primum oriris ipse, quaque miscetur

Nitens nitenti Balnius Politinae

Tuosque laeti confluunt in amplexus?

15

Argenteumque pedem atque nuda formosos

Artus per undam et aureum lavit crinem?

Sic est: ibi illa membra eburnea atque ipsas

Papillulas beata frigeras lympha;

Atque inde, flammeo calore concepto,

20

Huc usque flammas in mea ossa transmittis,

Dum te subinde candidae memor nymphae,

Qua iam recepta Samnii tumes unda,

Samni et vetustas limpidus rigas urbes,

Exul, miser, suspiriosus inviso.

25

At tu, Calor, sic olim amoenus auratis

Dicare cornibus, arduusque Vulturno

Ferare victo, illique iam auferas nomen,

Fontem ad tuum recurre, dic meae luci

Meo te ab igne posse saepe siccari,

30

Meo nisi de fletu identidem crescas.

Dic me amplius nequire tanta celare,

Nequire ferre vulnera ac mori semper.

Tum, si ipsa prorsus haud sit immemor nostri,

Si sors amara illi mea et fides grata,

35

Dic me libenter ferre quicquid est duri.