387. auspicatur victoriam Caesari
Carolo Quinto ode
Inger ingenteis pateras, minister,
Et rosa undantem Bromium corona;
His dapes festas simul apparato,
Non sine cantu.
5
Affer argutam citharam chelymque
Huc, ubi ad fontis caput Hydroelli
Quercus atque ilex sociata densas
Explicat umbras.
Caesaris iam iam video triumphum;
10
Iam tubas audire licet sonanteis,
Iamque "Io" et voces resonare ovantum
Littus ad Histri,
Qui coloratis violenter undis
Sanguine involvit galeas virosque,
15
Vtque equum divae in gremium marinae
Corpora versat.
Barbarus sensit quid Hiberus audax,
Quidque equo possit metuendus hasta
Belga, quid testata patrum vigorem
20
Itala pubes.
En petit supplex veniam rebellis
Teuthonus; iam langravium inchoati
Poenitet belli, solida revinctum
Colla catena.
25
Ille - nam dii sic voluere laesi -
Quod sacras auro spoliavit aras,
Templa deiecit, simulacra diris
Ignibus arsit,
Sensit ultorem scelerum Tonantem:
30
Nam sui oblitus, rationis expers,
In deos vana temerarius vi
Arma paravit.
Militem nullo procul aere duxit:
Caesarem huic sese fore polliceri,
35
Dum coruscantis Iovis arma iactat
Nulla timere,
Nescius quantum pater ille divum
Fulminet telo horribili prophanos,
Aethere extollens humiles, superbos
40
Trudat ad Orcum.
Ergo quid lex religiove spreta
Sanctio aut possit temerata patrum;
Quid fides fraudata, quid ira iusta
Caesaris, ipse
45
Viderit. Tuto at mihi nunc licebit
Dronium siccare merum meique
Caesaris laudes resonare plectro
Vtcunque loquaci.