50.
"Si contra cunctas virtutes summere verba
Auderem, digne reputarer voce superba
Et vanum nomen: ego mensa Modestia ferrem,
Precipue quando propriis in legibus errem":
5
Ipsa modis planis et verbis dulcibus inquit,
Nam sua, quod superest, equa sub mente relinquit:
"Rex moderate, pudet me dudum sic siluisse,
Et resipisco dolens merorem tam tenuisse
Occultum vulnus, qui semper pectore claudit.
10
Nunquam sanandi virtutem nescius audit.
Ve micchi, que tacui! Credunt (loquor hec vicis Vrbis)
Divitiis plenam quondam velut et fore turbis.
Ambobus caret illa: caret civilis amoris
Et caret auxilii, languoris plena, doloris
15
Dives, et anxietas torquet sua viscera seva;
Hanc sibi deposuit mater miserabilis Eva
In se marcescit. Genuit quos libera dites,
Degeneres facti truce servitute Quirites,
Vndantes odiis, sua lumina nec retinere
20
Nec revocare sciunt discordes, sic nec habere.
Rex, rogo clementer regalem, rex, reverenter,
Rex pie, virtutem; res publica namque dolenter
Exposcit ne plus sileam clamore citando
Teque precer verbis et fletibus, ac ululando
25
Me stimulans; precor ergo tuam reverendo benignam
Et maiestatem mundi diademate dignam,
Ne tardes: mora longa fuit succurrere febri
Que iam conatur contundere claustra cerebri.
Si frenesis veniet, Borree demissa furore,
30
Proderit haud modicum medicina retenta cruore
Corrupto lesis admisso turbine venis,
Ac adita leti nacto terrore Micenis".
Tota caterva suas virtutum, mox aliarum,
Commisit narrare vices vocumque suarum
35
Doctis consiliis rationis, cuius honorem
Retulit inclinans Devotio propter amorem
Vocis. In hac forma breviter sic vota locuta
Est cum voce pia, patula non nube voluta:
"O cui debetur, rex, iam monarchia mundi
40
Et decus imperii, cuius fons margine fundi
Manat consilii, pietatis, laudis honeste,
Iudicio recto prudentum respice teste
Me famulam, precor, ore tuam cordisque vigore;
Nam conmissa loquor presenti verba tenore".