143. de Caeliae nive

Transibam, frigens. vidit me Caelia, risit,

      Et mea compressam iecit in ora nivem.

Non nix illa fuit, rapido sed qualis ab Euro

      Arentes calamos urere flamma solet.

5

Tunc arsi infelix. sunt haec miracula? possunt

      In media fieri flammea tela nive?

Credo equidem, densas potuisset adurere nubes,

      Cumque pruiniferis aequora fluminibus.

Pone arcum; pudeat te flammas ferre Cupido.

10

      Hoc numen verum, hoc: corda cremare gelu.