Francesco Di Natale carmina, 60

Testo base di riferimento: M. Marković, 1958

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


60. ad Marcum Natalem, fratrem suum

De numero fratrum remanens, carissime frater;

      O mihi pars animae maxima, Marce, meae.

Cultior a teneris annis qui crine dicato,

      Christe, tibi et Petro domnica templa regis.

5

Gratia miraris quonam fugit illa iuventae,

      Qua velut hesterno tempore notus eram.

Pallida cur macies graciles abduxerit artus;

      Cur faciem nobis ruga senilis arat.

Nostra quod albescunt imitantia tempora cycnum;

10

      Ostendit Scythicas cur mea barba nives.

Quae quoque causa meam vitiaverit aemula formam;

      Aetatis quare est facta ruina meae.

Anne vides quod cuncta rota properante senescunt,

      Quodque vices primis posteriora ferunt.

15

Omnia divino volvuntur ab ordine, mundus

      Et cum mundanis forma caduca bonis.

Anne vides quod nos nostri genuere parentes,

      Nos sumus inde patres, filius inde nepos.

Publicus hostis ad haec nulla oblectamina vitae

20

      Suggerit, horrisonas incutiendo minas.

Nocte dieque dolor, circum discrimina mille,

      Mille sonant; hinc nos angit et inde metus.

Tempora temporibus subeunt graviora; moramur

      Vix intra muros, nec licet urbe mori.

25

Adde quod et natis non ultima cura levandis

      Est mihi, res tenuis forsan et apta minus,

Qua numerosa domus possit tractarier et qua

      Omnimoda possit commoditate frui.

Scis bene quod nostrae placuerunt otia menti

30

      Semper et in studiis molliter esse meis.

Insueto nova colla iugo corrumpere taurus

      Dicitur, invitum dum toleratur onus.

Fortius indomitas durissima frena lupati

      Excruciant fauces quadrupedantis equi.

35

Sic me, quem docuit patientia nulla laborem

      Posse pati, patior sic mage, crede mihi.

Num tibi causa levis? Num sunt haec taedia parvi?

      Visa satis Lachesim sollicitasse meam.

Heu Lachesim tetricam, quae me iubet esse senili

40

      Confectum forma, nec tamen esse senem.

Hanc mihi si demas, Pylio sim Nestore maior;

      Mygdonio liceat sim seniore prior:

Illicet extentis rugis vulsisque capillis,

      Canities per quos, signa futura, damus,

45

Exsurget mea forma recens, revirescere primum

      Incipiet iuvenis; sic tibi frater ero.