50. de fide Modonei populi erga dominium Venetum

Non tot in Actiaco numeravit rostra tumultu

      Nereus, ex imis sollicitatus aquis:

Non Agamemnoniae tot conflavere Mycenae

      Vela, Phrygas pateret cum gravis ira nurus;

5

Itala non tellus, non Persia protulit horrens

      Belligeratorum tot fera corda virum.

Quis tot in Haemoniis vidit tentoria campis

      Cum tremefacta suas Roma timeret opes,

Quot centum venere rates, quot in agmina Turcae

10

      Convenere feri praecipitata manu.

Quo melius tibi, sancta Fides, pia thura darentur

      Esset et hospitibus dignior ara tuis.

Gens Modonea tuum melius quo numen adoret

      Et ferat ante tuos munera grata focos.

15

Haee circumsessos armato milite muros

      Vt videt intrepida mente, virilis agit.

"Nunc opus est dextra, socii; nunc pectoris ardor,

      Emineat vestri nobilitandus honos.

Arma parate: graves circumstant undique turmae;

20

      Classis en ab alto gurgite saeva venit.

Barbarus haud aliter truculentus obambulat hinc nos,

      Inde petit muros, quaeritat inde gradum.

Martius occluso lupus instat ut omnis ovili

      Rostra cruentavit si stimulante fame.

25

Et licet horrificus Caesar terraque marique

      Sit prope: terrificas spernite quaeso minas.

Robora magnanimae spernant insignia laudis

      Cuncta, dat aeternum mors generosa decus.

Tempus adest fidei monstrandae clara per aevum

30

      Praemia, pro dominis quos decet esse suis.

Tempus adest fidam quo te non sola Saguntos

      Iactabis: meritum tale duabus erit.

Stat dare pro Venetis divo duce et auspice Marco

      Vxores, vitam, pignora, tecta, solum."

35

Dixit et exustis cara cum coniuge natis

      Omnia fert rapidis conicienda rogis.

Res mira et nullos umquam moritura per annos,

      Indiga Maeonio carmine tanta fides.

Opposuere viri pugnantia pectora Turcis,

40

      Sit quasi pro dominis mors inacerba suis.

Tunc Mahumetanae ceciderunt corpora gentis

      Obvia pectoribus quot coiere suis.

Hic gemitus, grave murmur erat, suspiria, luctus;

      Hic dolor, hic tetricae tristis imago necis.

45

Quocumque aspiceres, duro sub Marte cadebant;

      Omnia liventis plena cruoris erant.

Tanta fuit strages, quod nec manus unde ferire,

      Nec ubi possit habet sistere planta pedem.

Rubra coloratas volvebat rivus in undas

50

      Sanguineus mixtis busta cadaveribus.

Hostibus at postquam cessit victoria, Caesar

      Dixit: "Honoratae gens erat ista necis.

Inclita gens erat haec, meritis cumulanda beatis,

      Perpetuas si non praeposuisset opes.

55

Felix, o nimium felix Modoneia pubes,

      Vela feret donec Graecia, semper eris.

Dicet, ad Aegaeas si quis rate tenderit undas:

      Haec nimium Venetis terra fidelis erat."