43. Britio Albinovano

Cur mea Musa silet, iuvenum doctissime Briti,

      Versibus excultis, Albinovane, petis.

Ipse licet taceam, poteris cognoscere quare

      Elinguis facta est Musa repente mihi.

5

Accipe pauca tamen, tua me ne gratia forsan

      Obliti culpet carminis esse reum.

Otia carmen amat. Fuerant haec otia nobis,

      Currebam quando liberiore rota.

Solus eram, soli fuerant satis omnia quaeque;

10

      Nil nisi vas simplex panis et unda foret.

Nunc alia est ratio, Briti carissime: plures

      Circumeunt curae distrahimurque magis.

Hinc ancilla petit, famulus vult inde, subintrant

      Nuctricum expensae continuusque labor.

15

Vxor, ab Eois quicquid rate transvehit oris

      Mercator, vellet ponere in articulis.

Viderit haec vestem, si qua est hyacinthina, dicit:

      "Dos emat hanc saltem, non inhonesta mihi!"

Stat inaratus ager tenuis vindemia supra est,

20

      Hoc opus est, poscit iam sibi uterque puer.

Maeonidem si quis perfecerit hisque Maronem,

      Vergilius mutus, mutus Homerus erit.