Francesco Di Natale carmina, 35

Testo base di riferimento: M. Marković, 1958

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


35. Francisco Raynerio amicae suae nomen declarat

Quae, Francisce, tuos puella vultus

Exarsit teneros, candide, scire cupis.

Addam pollicitis fidem libenter,

Ne rigidus videar Caucaseusque nimis.

5

Non mortalis amor decente forma,

Virgo sed supero de Iove nata fuit.

Haec dum florigeros odore campos

Perlustrat similis Persephonae et Triviae,

Vidit te violas rosis legentem

10

Pulchrum, purpureo lilia mixta sinu.

Miratur faciem comis nitentem

Et teretes digitos marmoreasque manus.

Quis tum praecipuos Adonis artus

Praeferet, Idaliae sit procul ira deae!

15

Illi visus eras favore tali,

Endymion dignus quo tibi, Luna, tuus.

Te spectans oculis perambit usque

Virgineis, rabidas concipit illa faces.

Nomen scire velis tui furoris

20

Et faciem, patria qua sit et ortus. Habe:

Caelestis patria, beata forma,

Euphrosyne nomen dicitur esse suum.

Haec tibi mala parat manu feraci

Aurea, conspicuo munera digna deo.

25

Felix ne nimium superbulum et

Tollas, Euphrosynae tam cito factus amor:

Florum depereunt cito colores

Et iuvenem subito curva senecta rapit.