14. in detractores pro magnifico Petro Trivisano,
Spalatensium rectore

Mens mala, corrupti mores, ignobile vulgus

      Et cum periura lingua canina fide:

Hei duo pacificam turbantia carmina mentem,

      Nescio quod dedecus conviciumque nefas,

5

Ausa fuere modo genuinos frangere dentes

      Nomen et illius velle notare viri,

Qui tulit huic miserae tantum solaminis urbi,

      Aegroto quantum ferre medella potest;

Qui populos ratione feros gravitate coercet,

10

      Conspicua cunctos qui pietate fovet;

Quo melius quicquam voto exoptarier ullo

      Haud potuit, probius iustitiaque prius.

Nil nocuit sed enim foedae petulantia linguae,

      Iccirco mala mens victa dolore iacet.

15

Victa iace, mala mens: mala dis tribuantur iniquis

      Cuilibet, exemplo corruat ipse suo.

Non potis est claram virtutis rumpere famam

      Improbo: stat titulis non vitiata suis.