7. Hieronymo Martiniaco
qualiter Cupidineis telis mederi possit respondet

Miles inexpertae referens nova proelia pugnae,

      Quid quereris fixum vulnus habere iecur?

Quid gemis et duras detrectas ferre catenas?

      Mollia credebas signa cruenta fore?

5

Credideras forsan placidum certamen inire:

      Cum puero fortes conseruisse manus?

Ah, miser, ignoras pueri penetrabile telum;

      Vt grave succensus vulnus ad ossa facit.

Vt ferus est domitor puer hic, praecordia quanto

10

      Turbine discindit, quo modo bella gerit.

Implicat hamatis nudantia terga sagittis

      Vndique, quis prorsus nulla medella datur;

Quoque magis tentas morbo medicarier isto,

      Hoc mage crudescit vulneribusque nocet.

15

Vt levis ardescit concusso stipite flamma

      Et fuerat quae iam semisopita, furit;

Sauciat ut gravius renuentia colla iuvencus,

      Ora negata iugo contudit asper equus:

Sic amor indomito crescit ferus igne, favillam

20

      Ingerit ulterius, quo magis ipse negas.

Qua ratione, petis, poteris cohibere dolores

      Vulneris illati: cedito, sanus eris.