Daniele Fini carmina 9

Testo base di riferimento: S. Pasquazi, 1966

Cura dell'edizione digitale: M. Sartor, 2023


Mag.co Hieronymo Ziliolo

 

Ante diem rapitur tua, care Hieronyme, coniunx

      Dimidium mentis clara Iacoba tuae

(Heu pietas) nondum bis septem viderat annos

      Vivere nestoreos digna puella dies

5

Nondum mater erat thalamo sociata iugali

      Et tumidus nondum pignore venter erat;

Taeda pruinoso dederat sua tempore flammas,

      Buxus et ornarat limina festa domus;

Dat rogus autumno ferales luridus ignes,

10

      Datque sepulcralis triste cupressus opus;

Festus Hymen dulci dederat modulamine cantus,

      Naenia funereos dat diuturna sonos.

Presserat illa torum, sotio consorte, feretrum

      Cassa maritali nunc face sola premit;

15

Laeta verecundos velarunt flammea vultus,

      Maesta puellares nunc tegit urna genas:

(Hei mihi) versato fatalia pondera fuso

      Quae dederant nondum stamina Parca secat;

Vix rogus in cineres exstincto fumidus igne

20

      Patris erat, natam flamma rogalis habet.

Quid gemis, et lacrimis humectas grandibus ora?

      Desine, caelicolum splendida regna colit.

Quid facis? hos gemitus, lacrimas, suspiria, questus

      Vmbra fugit; satis est, supprime lora dolor;

25

Dant pia defunctis suffragia tura beatis,

      Dat mendicatus paupere panis opem.