C. Aurelio Cambini opusculum elegiarum, 10

Testo base di riferimento: J.F.C. Richards, 1965

Cura dell'edizione digitale: Linda Spinazzè


10. preces pro Peccirocina

Phoebe, gemellipara sate diva patre Tonante,

      Huc ades intonsis, inclyte Phoebe, comis,

Huc ades et medicis, Iove nate, potentibus herbis

      Huc celer assueta qua potes arte veni.

5

Cynthie, tam graves morbos expelle iacentis,

      Subdita quam gelide febris adusta terit.

Obrupta sub terras semel est Latonia Phoebe,

      Huius ubi exagitat languida membra calor.

Efficito ut solitae redeant in corpore vires

10

      Et redeat placido qui prius ore color.

Si iustis flecti precibus dignabere, venti

      Nostra nec Aeolii per freta vota ferent,

Serta tuis templis suspendam, at tura cremabo

      Mascula, mox calidis rite litabo focis,

15

Maximus ante aras fulva tibi fronte iuvencus

      Et grege de toto pinguior agna cadet.

Phoebe, canam Daphnes primos ego gratus amores,

      Cum cithara pharetram, laurigerasque comas,

Clamantem et totiens Amphiona - pone sagittas,

20

      Parce his, et . . . . cuspide fige precor,

Delphos ut et Tenedos Patareaque regia soli

      Serviat atque adytis terra superba Claros -

Admetique boves fetaeque Coronidis ignes,

      Inque arcus odium telaque prompta nimis,

25

Teque Iovis meritas modulatum pectine laudes,

      E regnis pulso iam patre caelitibus.

Traiectum innumeris referam Pythona sagittis,

      Qui tumido tantam ventre premebat humum,

Ante nisi in capreas cervosque in cornua celsos

30

      Et tantum in dammas qui prius usus eras;

Sacratosque canam vario certamine ludos

      Et quid in his faciat pes, rota, sive manus.

Efficito ut primas capiant sua pectora vires,

      Surgat et in roseo qui prius ore color.

35

Haec et plura canam graviori, Phoebe, cothurno

      Et pede quo claudi fortia bella solent.