Fausto Andrelino amores sive Livia 3, 3

Testo base di riferimento: G. Tournoy-Thoen, 1982

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


3.

Expectata diu venerunt tempora tandem,

      Tempora praecipuos inter habenda dies.

Ipse vel in mediis speret bene naufragus undis;

      Post atras hyemes aequora tuta silent.

5

Quercus erat quondam patulis densissima ramis

      Quam prope conspicuas rivus agebat aquas,

Quam nemus ambibat magnis venatibus aptum:

      Illa sed aerio vertice maior erat.

Non aliam Epyrus quercum silvosa ferebat,

10

      Praescia cum verax signa columba dabat.

Sub tali Aeneas Latio defessus in agro

      Viderat enixam pignora multa suem;

Sub tali acceptum est condendi Tyburis omen;

      Talis et antiquos glande fovebat avos.

15

Hic aderam expectans venturam stratus amicam;

      Plena tamen pavidi corda timoris erant.

Longa nimis cupidos semper mora vexat amantes,

      Tardaque sollicitos parturit hora metus.

Haerebant tacito nitidi sub pectore vultus

20

      Membraque non ipsis inferiora deis.

Brachia fingebam niveo circundata collo

      Illius et labris iuncta labella meis.

Fingebam suavi tenues cum murmure voces

      Atque agili gratos mobilitate iocos;

25

Condere lascivo tractata virilia cunno

      Et solito tenerum praehendere more femur.

Irrita dum toto captarem gaudia sensu,

      Ecce tument nervi pondera tenta mei.

Talis erat media distentus nocte Priapus,

30

      Cum rudis insano, turpis aselle, sono.

Interea, moto tanta prurigine membro,

      Opportuna hylari Livia fronte venit.

Non illam Aeeo compulsam carmine traxi:

      Hoc bene polliciti pignus amoris erat.

35

Huic bene tinctus erat Phoebea lampade vultus;

      Candida nam mixto forma rubore decet.

Sic sectata rubet fugientes Delia cervos;

      Sic sunt puniceis lilia mixta rosis.

O qui complexus, quae basia, quanta voluptas,

40

      Gramineo quotiens vena soluta toro est!

Abdita spectabat nemorali nympha rubeto

      Et furto invidit, proh dolor, illa meo.

Mutua sed duro renovavi praelia cornu,

      Et transacta meae costa gemebat herae,

45

Donec praecipitans vinctos nox solvit amantes,

      Nox ingrata quidem, sed tamen apta fuit.