25. ad theologum Laurentium Carmelitam

Quis non extollat sublimi laude profectos

Carmelo de monte patres? Quibus Helyas olim

Raptus ab ardenti solido cum corpore curru

Indumenta dedit sanctos factura nepotes.

5

Hinc fuit Albertus tali velatus amictu

Ad superas evectus opes, niveisque relucens

Moribus Andreas; hinc vitae sancta beatae

Cyrillus documenta sequens, et celsa vocatus

Astra Symon petiit. Digno quis carmine narret

10

Deductum ex isto Guidonem monte disertum,

Baptistamque alto recinentem sacra cothurno,

Mistyca ne referam numerosae caetera turbae

Pectora, Laurenti totum venerate per orbem?

Emeritum iam nomen habes quod nulla vetustas

15

Deleat aut ipsum, quanvis linat omnia, fatum.

Cum tua divinum resonat vox publica verbum,

Dii superi! quanta captam dulcedine gentem

Ad rectum perducis iter passimque sequenda

Vera salutiferi monstras vestigia Christi!

20

Nos Paulum invicto stupidi sermone tonantem

Credimus attonito raptaque ex corpore mente

Archana in decimi rapimur penetralia coeli:

Tam solida racione probas, tam sensa recludis

Abdita; tam pandis sacrae mysteria chartae

25

Ignorata prius; simplex non ore columba

Exteriore sonat, vafram quo pectore vulpem

Interiore geras; castis sed consona verbis

Corda patent. Ideo regis confessa gementis

Crimina detergis fragili commissa reatu.

30

Est aliquid trito fletam cum pectore culpam

Eximio reserare patri, qui tempus in omne

Gestet honorata sanctam cum Pallade Musam.