41. Ad Ianum contubernalem elegia de Manlia amica Tergestina.

Iane, uale: reuocat lachrymis meus ignis abortis,

      Non patiar teneras saepe madere genas.

Quid iuuat, heu, gelidos miserum petiisse Triones?

      Ista potest Scythicas uincere flamma niues.

5

Quam melius, dum flaua coma est, dum lusibus aetas

      Conuenit et uiridi flore iuuenta nitet,

Quam dominae subiisse iugum cum cingere canos

      Cura monet, cum iam curua senecta premit!

Quid mihi Romani ueneranda palatia regis

10

      Profuerint, quid me regia celsa iuuet,

Si uiduo recubare toro, si ducere noctes

      Tristior insomnes debeo perpetuas?

O pereat potius quaecunque extollere nomen

      Fama potest, nostram seu decorare domum.

15

Austria fecunda nostros super astra sodales

      Laude uehat: nobis gloria parua sat est.

Dummodo me solitis foueat mea uita lacertis

      Inque sinus fessum decubuisse uelit,

Despiciam magnos procerum securus honores

20

      Quasque tulit laetas regibus orbis opes.

Manlia noster honos, laus Manlia, Manlia nomen,

      Manlia erit Croesi copia, harena Tagi.

Quid mihi de toto cupiam felicius orbe,

      Quaeue magis nostrum gaudia pectus alent,

25

Quam tecum liceat patrios habitare penates

      Et tecum innumeros, Manlia, adesse dies?

Dumque erit apricis matura in collibus uua,

      Deuehet Adriaco nauis utrumque mari,

Alludet Neptunus ouans, tranquilla dabuntur

30

      Aequora, Tritones Nereidesque trahent.

Suscipient laetos uiridantia litora amantes,

      Qua Tergestini desinit unda sinus.

Hic ubi pampineas mea Barcula protrahit umbras

      Pendet ab undisono nec procul uua salo,

35

Alta ubi dissimiles pirus indicat undique fructus,

      Quaque tibi leui cortice mala rubent:

Hic nos feruentes anni uitabimus aestus,

      Traducet longos arboris umbra dies.

Vel si nos uarius reuocabit forte Cupido

40

      Diuersosque uolet Manlia nostra iocos,

Non procul est uiridi myrto mihi consita silua:

      Inde alitum nostros pascitur agmen agros.

Hic mihi fallaci uirgas distendere uisco

      Cura erit, hic saltans noctua ludet aues.

45

Longius ast cupiet si Manlia uisere colles

      Pucinosque feret nos uia adusque lares,

Lac dabit et dulcem nobis mea Marsa Lyaeum;

      Praesto aderit tenui sedula turba casa

Ac dominam uenerata meam mihi laeta rogabit

50

      Tempora et aeternos usque fauere deos.

Tum si Antenorei fontes adiisse Timaui

      Iuuerit et Dryadum Naiadumque domos,

Insula praestabit calidas tibi, Manlia, lymphas

      Inque salutifero suscipiere lacu.

55

Hunc referunt ponti refluas imitarier undas

      Cumque mari uiuas crescere fontis aquas.

Haec mihi Baiano pretiosior una recessu

      Insula erit, thermis haec mihi, Roma, tuis!

Ast cum iam latos nix alta obsederit agros

60

      Et stabit rigido terra coacta gelu,

Saeuus ubi egelida Boreas remeabit ab Arcto

      Canaque iam uastis fluctibus unda ruet,

Saltibus aut lepores uenabimur aut mihi ceruum

      Deprehensum magno murmure turba dabit.

65

Sic mihi felicem uidear traducere uitam

      Et melius maestos fallere posse dies.

Nil moror, ecce iterum reuocat mea Manlia amantem:

      Vix mihi tam gratas rex dabit ullus opes.